Amiga 600 (A600) – wyprodukowany w 1992 r. fizycznie najmniejszy model Amigi. Jest pozbawiony bloku numerycznego klawiatury.

Komputer został wyposażony w procesor MC68000 taktowany zegarem 7,16 MHz, chipset graficzny ECS, 1 MB pamięci CHIP (z możliwością rozszerzenia do 2 MB CHIP, 4 MB FAST przez port PCMCIA lub więcej przy pomocy rozszerzeń nakładanych na procesor), kontroler dysku twardego IDE, miejsce na dysk 2,5 cala, stację dyskietek, Kickstart o numerze 37.299 (w pierwszych seriach zawierający błędy w obsłudze IDE, poprawiona wersja została opatrzona numerem 37.350), wbudowany modulator TV, a także złącze PCMCIA typu II. Pomimo tego, że komputer nie był przewidziany do rozbudowy, istnieją dla niego karty procesorowe oraz mające dodatkowy RAM.

Amiga 600 została wycofana ze sprzedaży w 1993.

Źródło: Amiga 600 [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2020-09-15 18:53Z [dostęp: 2020-11-22 09:26Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Amiga_600&oldid=60855798

Metryka:

Elwro 800 Junior – komputer osobisty zgodny z ZX Spectrum przeznaczony dla szkół do nauki informatyki w Polsce. Stworzony w wyniku konkursu ogłoszonego przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania w drugiej połowie lat 80. XX wieku. Zaprezentowany po raz pierwszy na Międzynarodowych Targach Poznańskich w roku 1986 i od tego też roku produkowany przez zakłady Elwro z przeznaczeniem dla szkół.

Komputer został zaprojektowany przez zespół naukowców z Instytutu Automatyki Politechniki Poznańskiej, wygrywając z konkurencyjnymi modelami komputerów szkolnych. Produkowany był w Zakładach Elektronicznych ELWRO we Wrocławiu na zlecenie Ministerstwa Oświaty i Wychowania, które zakładało, że komputer ma być w pełni kompatybilny z ZX Spectrum. Wykorzystywano w jego produkcji podzespoły krajowe lub z pierwszego obszaru dewizowego. Junior dysponował m.in. możliwością pracy w sieci, co stanowiło o przekroczeniu przez niego założeń ministerialnych. Produkcję komputera podjęto w rok po jego prezentacji; zamówienie Ministerstwa na rok 1987 ustalało produkcję na 3,5 tysiąca komputerów. Dystrybucją i instalacją Juniorów w szkołach, jak też szkoleniem w zakresie obsługi komputerów zajmowała się Centrala Zaopatrzenia Szkolnictwa. Szacowano, że do roku 1989 Elwro będzie w stanie produkować 30 tysięcy Juniorów rocznie. W roku 1986 do szkół przekazano 4,5 tysiąca komputerów, wyposażonych w przetłumaczone wersje pakietów LOGO i Turbo Pascal.

Inne źródła twierdzą, że wyprodukowano ok. 14 tysięcy, z zaplanowanych 30 tysięcy. Dzięki temu uczono informatyki we wszystkich ówczesnych szkołach średnich, oraz części podstawowych. Szacuje się, że styczność z komputerem miało ok. miliona Polaków.

Działał pod kontrolą systemu operacyjnego CP/J – wersji sieciowej CP/M. Wbudowany interpreter języka BASIC. W jednym z trybów pracy był programowo zgodny z ZX Spectrum. Komputer ma obudowę zaadaptowaną z organków elektronicznych Elwirka.

Wyprodukowano 13 696 komputerów Elwro 800 Junior, co potwierdza raport Najwyższej Izby Kontroli z dnia 27 marca 1991 roku.

Mikrokomputer produkowano w trzech wersjach Elwro 800, Elwro 800-2 oraz Elwro 800-3. Oprócz wersji istniało rozróżnienie tak zwanego wykonania

• Wyk. 01 – wersja z kontrolerem – tak zwana wersja nauczycielska
• Wyk. 02 – wersja bez kontrolera – tak zwana wersja uczniowska

Wersja Elwro 800-2 Junior różniła się m.in. tym, że nie posiadała gniazda spectrum

• 804 Junior PC – prototyp z wbudowaną stacją dyskietek 3,5"

Źródło: Elwro 800 Junior [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2020-08-12 11:16Z [dostęp: 2020-11-17 21:56Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elwro_800_Junior&oldid=60602843

W kolekcji Retrokomputery posiadamy wersję Elwro 800-2 Junior

Metryka: